zondag 2 augustus 2015

Welkom terug muze

Ik had me voorgenomen het verhaal voor de Paul Harland Awards deze vakantie af te schrijven. Het was vorig jaar halverwege blijven steken en ik had er sindsdien hoogstens 300 woorden aan toe weten te voegen.

Halverwege de middag sloeg ik het ijzingwekkende boek Hex* dicht. Ik had het in drie dagen uitgelezen. De manier waarop Thomas in iedere vloeiende zin met prachtige woorden de kern weet te treffen, zal ik nooit evenaren. Even zonk me de moed in de schoenen.
Hoe kon ik überhaupt gaan zitten schrijven terwijl de gruwelijke beelden die het boek in mijn brein hadden geplant nog zo vers in mijn geheugen zaten?


Maar toen de wind door mijn haren blies en de zomerzon op mijn wangen scheen, maakten de beelden plaats voor overvolle velden met paarse klaverbloemen. Ik zette mijn gewicht nog wat harder tegen de trappers en fietste ik het bos in. Het bos heeft altijd een goede invloed gehad op mijn muze en voor ik het wist schoten de ideeën net zo snel door mijn hoofd als de bomen langs het pad voorbij leken te glijden.

Thuis schreef ik het slot van mijn wedstrijdverhaal. Nu het midden nog.

* HEX is de bloedstollende roman van Thomas Olde Heuvelt, tweevoudig winnaar van de Paul Harland Prijs en nu ook buiten Nederland populair. Ik las dat Warner Bros zelfs een tv-serie aan het ontwikkelen is op basis van HEX. Het boek gaat over het dorpje Beek bij Nijmegen dat al zo'n 350 jaar een geheim met zich meedraagt. Het hele dorp wordt geteisterd door een heks. Ontsnappen aan haar greep is niet mogelijk zonder daarbij je eigen leven willen nemen. Het eerste deel van het boek is helemaal mijn smaak en zo spannend dat ik er spijt van had het voor het slapen te hebben gelezen. Het tweede deel van het boek, wanneer de thriller in horror verandert, is minder mijn smaak maar wist me desondanks toch te grijpen. De vlotte schrijfstijl, hedendaagse woordkeuze, het originele plot en menselijke karakters maken dat ik dit boek in een adem uitlas. Ieder zin lijkt met onverdeelde aandacht te zijn samengesteld en maken mij als beginnend schrijver vreselijk jaloers, maar ook bijzonder eerbiedig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten