Paul Harland Prijs: Dik verloren en toch gelukkig

Ik voorspelde het al toen ik de uitnodiging kreeg. Mijn verhaal voor de Paul Harland Prijs was bij lange na niet goed genoeg. Ik eindigde ergens onderaan in de laatste groep. Toch ben ik helemaal niet uit het veld geslagen. In tegendeel, ik heb meer motivatie dan ooit.

Het Gala ter ere van de Paul Harland Prijs was een enorm inspirerende ervaring. Tijdens de opening maakte ik kennis met een andere kandidaat die net als ik voor het eerst mee deed. Ik trok het grootste deel van de middag met haar op. We wisselde e-mailadressen uit en hebben deze week al na kunnen kletsen over het gala. 's-Middags woonde ik een workshop bij van Marcel van Driel. Schrijver van de boeken: Superhelden.nl. Ik weet niet zo goed of ik me nou wel of niet had ingeschreven voor zijn workshop, ik denk van niet, maar ik ben erg blij dat ik stiekem aanschoof. Ik kocht die middag ook zijn boek, die hij natuurlijk eerst voor me signeerde. Het boek heeft net als het boek wat ik poog te schrijven, drie belangrijke hoofdfiguren en ik hoop er heel veel van te gaan leren. En ook heel veel plezier van te hebben natuurlijk. De workshop gaf mij een hoop nieuwe inzichten, waar ik het liefst meteen mee aan de slag was gegaan.

De presentator van de prijsuitreiking wist de boel met een goede dosis humor en een knipoog aan elkaar te praten. Uit ons write-in clubje, ontving Nieske de Fenixaward! Deze prijs is voor de hoogste stijger vergeleken het vorige jaar. Ze steeg maar liefst 182 plaatsen! Zoals ik al schreef, belande ik ergens onderaan, maar dat had ik ook wel verwacht. Mijn verhaal was niet echt sterk en niet zo geschikt voor een wedstrijd. Het jurycommentaar op mijn verhaal belichtte zaken waar ik nog niet bij had stilgestaan, maar waar ik het wel mee eens was. Dat Nieske zoveel plaatsen steeg geeft mij hoop en heel veel motivatie om dit jaar weer mee te gaan doen. Nu met een beter verhaal waar ik veel kritischer naar zal gaan kijken. Zelfs al heeft de concurrentie al veel meer ervaring dan ik.

Wat ik leerde over mijzelf? Dat ik al die tijd alleen maar verhalen schreef om mijn fantasie een plekje te geven, maar niet om een kwalitatief goed verhaal neer te pennen. En ik dat dus nog echt moet leren. Dat ik geen natuurtalent ben, maar dat dit niet betekent dat het me nooit zal lukken, ik moet er gewoon net wat harder voor werken. Dat ik de gedachte: "Ik ben niet goed genoeg" moet vervangen voor: "Ik ben NOG niet goed genoeg".