Nu ik besloten heb mee te doen aan de Paul Harland Prijs moet ik natuurlijk wel mijn best gaan doen voor een kort verhaal. Het weekend na mijn besluit, heb ik heel hard gewerkt. Binnen de kortste keren had ik bladzijden vol geschreven. En toen liet ik het even liggen. Een weekje maar, dacht ik. Dan kan ik er met een frisse blik naar kijken. Maar dat weekje werden er twee. Is het concept wel goed genoeg? Is het verhaal wel interessant genoeg? Mis je niet belangrijke achtergrond informatie of vertel ik juist overbodige dingen? Is de hoofdpersoon wel sympathiek genoeg?
Afgelopen vrijdag sprak ik er met een vriendin over. Zij verzekerde me dat ze vertrouwen had in mijn verhaal en gaf nog een paar tips. Dit weekend schreef ik weer een beetje, wat ik aan het eind van de middag weer schrapte. Ik moet nu naar het eind werken. En dat heb ik zelden gedaan. Ik heb vele verhalen niet afgeschreven en slechts enkelen hebben wel een eind.
Het schrijven van een einde brengt nieuwe complicaties met zich mee. Heb ik wel genoeg verteld voor ik het af ga ronden. Zit er genoeg afwisseling in. Is het einde de belofte van het begin?
Ik leer in ieder geval genoeg tijdens dit schrijfproces. En ik hoop eind deze week dit verhaal af te hebben, want ik wil er nog een kunnen schrijven voor de wedstrijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten